معنی بهم پیوستن در لغت نامه دهخدا

با هم متصل شدن. ملحق شدن. بهم آمدن: ودیگر آنکه پند و حکمت و لهو و هزل بهم پیوستند. (کلیله و دمنه). هر دو شق بهم پیوست. (کلیله و دمنه)

معنی بهم پیوستن - جستجوی لغت در جدول جو

بهم پیوستن(نَ)

لغت نامه دهخدا

بهم پیوستن

فرهنگ لغت هوشیار

به هم پیوستن

به هم متصل شدن، به هم رسیدن، چسبیدن دو چیز به یکدیگر

فرهنگ فارسی عمید

واهم پیوستن

(فَ دَ)

ائتلاف. تألف

لغت نامه دهخدا

مهر پیوستن

(صَ/ صِ دَ)

دوست شدن. دوستی پیدا آوردن. در محبت گشودن:
نپیوست خواهد جهان با تو مهر
نه نیز آشکارا نمایدت چهر.
فردوسی.
به یک دل مهر پیوستن نشاید
چو خر کش بار بر یک سو نماید.
(ویس و رامین).
چون انس گرفت و مهر پیوست
بازش به فراق مبتلی کن.
سعدی

لغت نامه دهخدا

درهم پیوستن

(دَ / دِ شُ دَ)

آمیخته شدن و متصل گردیدن. (ناظم الاطباء). التکاک. (از منتهی الارب) ، به هم متصل ساختن. ترتیب دادن: مجدالدین محمود کفایت خویش درآن مبذول داشت ’وهدنه علی دخن’ صلحی درهم پیوست. (تاریخ سلاجقۀ کرمان محمد بن ابراهیم)

لغت نامه دهخدا

عهد پیوستن

(تَ)

پیمان بستن. شرط و قرارداد نهادن: بسیار سخن و پیغام رفت تا قرار گرفت بر آنکه عهدی پیوستند میان ما و برادر. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

بحق پیوستن

(مَ لَ بَ)

مرکّب از: ب + حق + پیوستن، واصل شدن به حقیقت، مدینه منوره. (آنندراج) (از ناظم الاطباء)، مدینه الرسول

لغت نامه دهخدا